Blog o PR, komunikacji kryzysowej i szkoleniach medialnych MediaGapa.pl - Blog o PR, komunikacji kryzysowej i szkoleniach medialnych MediaGapa.pl - Kontakt RSS Pressence Public Relations
Google+" Facebook" Twitter Goldenline YouTube RSS
Pressence Public Relations - Media Gapa Bogusław Feliszek, 2011-03-24
"Katastrofa po japońsku"

Katastrofa po japońsku

Tsunami w Japonii spowodowało większe straty niż trzęsienie ziemi. Interesuje Cię dlaczego?

Oto sześć powodów:

1. Rząd

Czy tsunami w tamtej części globu to dla kogoś niespodzianka? Raczej nie. A zbudowanie elektrowni atomowej na terenie nawiedzanym przez trzęsienia ziemi?

Rząd japoński i polityczni liderzy przez ostatnie lata byli zamieszani w wiele skandali. Brak stabilizacji w polityce i zmiany na stanowiskach ministrów doprowadziły do tego, że ludzie odpowiedzialni za państwo uczyli się rządzenia "w biegu", bez jasnej politycznej wizji. Niedostatek doświadczenia w rządzeniu połączony z karuzelą na ważnych stanowiskach osłabił rozwój kraju i jego przywódczą siłę.

Wiele usług publicznych zostało w Japonii sprywatyzowanych i te kluczowe – jak widać – nie były wystarczająco nadzorowane. Rząd jest całkowicie zależny – także w czasie katastrofy – od decyzji i działań prywatnych firm zarządzających majątkiem publicznym. Z powodów opisanych wyżej, to nie może przynieść zadowalających efektów.

Japoński styl rządzenia jest emanacją kultury, norm i zachowań, które wykreowały ten upiorny scenariusz.

2. Kultura

Prawie 25% Japończyków ma ponad 65 lat, zwiększają się różnice pomiędzy pokoleniami, historia i głęboko zakorzeniony zwyczaj ukrywania prawdy dla ochrony reputacji, brak silnego przywództwa na wszystkich szczeblach, tradycja poddawania się zbiorowemu cierpieniu, stoicyzm w obliczu przeciwności losu nie mobilizują instytucji rządowych i biznesu do planowania zarządzania kryzysem.

Za granicą, japońskie firmy są znane z braku planów zarządzania kryzysem i niechęci do podejmowania szybkich decyzji. Dumny ze swej tradycji i odmienności Kraj Kwitnącej Wiśni, który przez wiele lat przeżywał fantastyczny rozwój ekonomiczny, nie chciał nic zmieniać. Dotyczy to szczególnie szefów agend rządowych, którzy nie wprowadzali nowych procedur i systemów zarządzania kryzysem, bo po prostu... nie widzieli takiej potrzeby.

Kultura kraju i regionu często kształtuje proces planowania antykryzysowego (ujawnia jego słabe i silne strony, szanse i zagrożenia), ale w odniesieniu do zarządzania kryzysem musi być oceniana obiektywnie, gdyż kultura zarządzania kryzysem i ryzykiem jest taka sama dla wszystkich, bez względu na język, położenie geograficzne, klimat i dochód na mieszkańca.

3. Przygotowanie do zarządzania kryzysem

Ewolucja w myśleniu o prewencji i zarządzaniu kryzysem ukształtowała świadomość, że mimo nieprzewidywalności wielu kryzysów, można dużo zrobić, żeby lepiej się do nich przygotować i nie należy biernie czekać na najgorsze. Japońscy liderzy tak nie myślą – większość godzi się z tym, że katastrofy w Japonii zawsze były i będą. To część ich losu.

Mimo że Japonia jest członkiem elitarnego klubu najbardziej rozwiniętych krajów świata, wiele rejonów kraju jest zacofanych gospodarczo. Patrząc na to z perspektywy obcokrajowca widać, że język, styl podejmowania decyzji i usługi publiczne preferują japońskich obywateli. W przypadku katastrofy, cudzoziemiec może mieć kłopot z uzyskaniem pomocy.

Przywódczy styl zarządzania jest lepszy od tradycyjnego kierowania, ale brak zdecydowanego przywództwa w kryzysie stwarza dodatkowe zagrożenie.

4. Przywództwo

W japońskiej kulturze korporacyjnej tylko członkowie ścisłego kierownictwa mogą podejmować decyzje. Taki model sprawdza się w przewidywalnym i stabilnym środowisku, ale zawodzi w dynamicznych warunkach kryzysu lub katastrofy naturalnej. Brak komunikacji i inicjatywy oraz decyzyjna próżnia także tym razem wygenerowały dodatkowe szkody.

Nie można nikogo winić na wybryki natury, ale każdy (ofiary i osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo) jest oceniany za to jak się zachowa w ekstremalnych warunkach. Możemy się wzruszać historią spaniela ratującego drugiego psa, ale i tym razem więcej Japończyków czekało na pomoc niż było gotowych ją nieść.

Liderzy nie są w stanie podejmować decyzji bez aktualnych informacji. Można działać bez chwilowego dostępu do faktów, ale stałe odcięcie od informacji potęguje chaos i zwiększa rozmiary katastrofy.

5. Dostęp do informacji i publikacja

Japończyk woli zginąć niż przyznać się do błędu i przeprosić za pomyłkę. Nie powie wszystkiego co wie o problemie i nie poprosi o pomoc. Honor i duma mu nie pozwalają.

Prawie wszystkie firmy i japońskie agendy rządowe pilnie strzegą swoich sekretów, szczególnie tych, których ujawnienie mogłoby je zawstydzić. Zawstydzić Japończyka to urazić jego godność. A godność w kulturze tego kraju to dobro wysoko cenione. Selekcja informacji, ukrywanie prawdy i kłamstwa mają duży wpływ na komunikację ze społeczeństwem, w tym społecznością międzynarodową.

Nikt nie otrzymał dokładnych i wiarygodnych danych o stanie uszkodzonych reaktorów jądrowych w Fukushimie. Tylko analiza wynikająca z obserwacji pokaże jaka była intensywność i obszar radioaktywnego skażenia. Ale ten kto zna japoński styl zarządzania kryzysem wie, że nie mogło być inaczej. Zginiemy, ale nie powiemy.

Wszystkie plany i działania ratownicze zależą od systemów wspierających (komunikacja, transport, służba zdrowia, usługi komunalne, dostawy wody i żywności). Skuteczne plany są tak konstruowane, że kiedy zawiedzie jeden element systemu, nie zerwie się cały łańcuch. W Japonii tak nie jest. Nie ma więc systemów alternatywnych.

6. Czas

Kryzysy rzadko pojawiają się o wyznaczonej godzinie. W planowaniu, symulacjach i szkoleniach trzeba zawsze uwzględnić "najgorszy możliwy scenariusz". Tym razem dodatkowy dramatyczny element do tego scenariusza dopisała pogoda.

Deszcz, śnieg, grad i niska temperatura – wszystkie te czynniki razem i każdy z osobna zwiększyły liczbę ofiar. Szacuje się, że ostatecznie liczba ofiar śmiertelnych przekroczy 20 tysięcy.

Konkluzja

Nie można winić Japonii i Japończyków za katastrofę naturalną, ale kultura Kraju Wschodzącego Słońca i wyjątkowe okoliczności osłabiły skuteczność akcji ratowniczej i przysporzyły cierpień.

Mam nadzieję, że teraz rozumiesz jak dodatkowe czynniki, na przykład, sytuacja polityczna, kultura, czas, przywództwo, styl zarządzania, komunikacja i infrastruktura wpływają na skuteczność zarządzania kryzysem i wiesz co poprawić w planie zarządzania kryzysem w Twojej organizacji.

Kondolencje dla rodzin ofiar i wszystkich poszkodowanych w tej tragedii, ale brak planowania i przygotowania na przewidywalny i prawdopodobny kryzys nie może być żadnym usprawiedliwieniem, bez względu na źródło katastrofy.

MEDIA GAPA
drukuj      « powrót
Aktualna ocena artykułu: 4.00 MediaGapa - ocena artykułu: 4.00

Oceń artykuł:   1   2   3   4   5        

Poleć ten artykuł znajomemu:
e-mail znajomego:
podpis:
Komentarze:

Brak komentarzy do tego artykułu.

 
Dodaj komentarz:
komentarz:
podpis:
Uwaga: Twój komentarz może być oceniony przez moderatora i nie pojawi się automatycznie. Dlatego nie wysyłaj go powtórnie.
     


 

Bogusław Feliszek, konsultant PR,
ekspert komunikacji kryzysowej,
trener medialny. Tel. 77 441 40 14.
 
Sonda zakończona

Czy polski rząd mówi prawdę w sprawie koronawirusa?

Tak.
0%
Nie.
100%
Nie wiem.
0%
 
MEDIA GAPA - Bezpłatny kurs PR
30 Kręgów PR
imię:
nazwisko:
e-mail:
MEDIA GAPA - Popularne tematy

Relacje Relations Informacja Klienci Klient Public Dziennikarz Gazeta Rzecznik Dziennikarze Szef Wywiad Komunikacja PRACOWNICY Reporter Problem Agencje Media Reporterzy Internet Firma Pressence Polska Gapa Google Kaczyński Praktycy Tusk Twitter Prawda



Strategia PR
Media Gapa na Twitterze

Pobierz darmowy e-book Moje miłe media (712 kB)


MEDIA GAPA - Warto zobaczyć
 
» Chcesz PR?
» Feliszek PR
» Ekspert Medialny
» 112 PR
» EsPResso Quiz


Wpisz swój adres e-mail, aby
otrzymywać info o nowym artykule.
 


Szkolenia medialne
MEDIA GAPA - Top Ten Tygodnia
1. Prawdziwy kryzys Toyoty
2. Sprzedawca jak saper
3. Masz strategię komunikacji z mediami?
4. Dobra strategia medialna
5. Redaktor czy reporter?
6. Hanna Gronkiewicz-Waltz - Media Gapa 2017
7. Nie bądź pasażerem w wywiadzie dla mediów
8. 5 rzeczy jakich pracownicy oczekują od komunikacji wewnętrznej
9. Znasz Toma Petersa?
10. Ukryte koszty wewnętrznego PR
Jazda PRóbna - symulowany wywiad z dziennikarzem

MEDIA GAPA - Top Ten Tygodnia
» Szkolenia PR
» Szkolenia Medialne
» Trener Medialny
» Rzecznik Prasowy
» Komunikacja Kryzysowa
» Kryzys Online
» Pressentacje

Test komunikacji międzykulturowej
MEDIA GAPA - Top Ten Tygodnia
2018
wrzesień czerwiec
2017
grudzień październik
wrzesień sierpień
lipiec czerwiec
maj kwiecień
marzec luty
styczeń
2016
grudzień listopad
październik wrzesień
sierpień lipiec
czerwiec maj
kwiecień marzec
luty styczeń
2015
grudzień listopad
październik wrzesień
sierpień lipiec
czerwiec maj
kwiecień marzec
luty styczeń
2014
grudzień listopad
październik wrzesień
sierpień czerwiec
maj kwiecień
marzec luty
styczeń
2013
grudzień listopad
październik wrzesień
sierpień kwiecień
marzec luty
styczeń
2012
grudzień listopad
październik wrzesień
sierpień lipiec
czerwiec maj
kwiecień marzec
luty styczeń
2011
grudzień listopad
październik wrzesień
sierpień lipiec
czerwiec maj
kwiecień marzec
luty styczeń
2010
grudzień listopad
październik wrzesień
sierpień lipiec
czerwiec maj
kwiecień marzec
luty styczeń
2009
grudzień listopad
październik wrzesień
sierpień lipiec
czerwiec maj
kwiecień marzec
luty styczeń
2008
grudzień listopad
październik wrzesień
sierpień lipiec
czerwiec maj
kwiecień marzec
luty styczeń
2007
grudzień listopad
październik

Bogusław Feliszek
Pressence Public Relations
Pomnażamy Twój kapitał komunikacyjny
2007-2024 © Pressence Public Relations
Wszelkie prawa zastrzeżone
http://www.pressence.com.pl
[t] +48 77 441 40 14
e-mail: biuro@pressence.com.pl